Υπογραφή μνημονίου συνεργασίας και συναντίληψης  μεταξύ του Επιμελητηρίου Αιτωλοακαρνανίας, της Ένωσης Δήμων Ελληνόφωνων χωριών της Κάτω Ιταλίας, του Πολιτιστικού Συλλόγου προστασίας της γκρεκάνικης διαλέκτου “Nuova Koene” και του Διεθνούς Οργανισμού “San Nicolas route – la via Nicolaiana” στα πλαίσια ανάδειξης της κοινής πολιτιστικής βυζαντινής μας κληρονομιάς και της ανάπτυξης καινοτόμων διεθνών πιστοποιημένων πολιτιστικών  τουριστικών διαδρομών.

Το Επιμελητήριο Αιτωλοακαρνανίας με εκπροσώπηση στην  Αντιπροεδρία του Διεθνούς Ευρωπαϊκού Οργανισμού «NikolaosRoute – La Via Nicolaiana® Ευρωπαϊκή Διαδρομή Άγιος Νικόλαος των Μύρων», συνδιοργάνωσε υπό την αιγίδα της Ένωσης των Δήμων των Ελληνόφωνων χωριών τεχνική συνάντηση (εργαστήριο ωρίμανσης δικτύωσης) στις 24/07/2020 στο Μαρτάνο της Grecia Salentina , με τίτλο «Άγιος Νικόλαος, κοινές ρίζες, κοινοί δρόμοι – Ο μεγάλος δρόμος των βυζαντινών  μοναχών από την Ελλάδα στη Grecia Salentina και το πολιτιστικό τους αποτύπωμα μέσω των βυζαντινών εκκλησιών/μοναστηριών και ειδικότερα των σπηλαιολογικών  μοναστηριών του Αγίου Νικολάου, γέφυρα γνώσης του ανατολικού και δυτικού πολιτισμού, ίχνη από τις κοινές μας ρίζες, αλλά και απόδειξη του προσκυνήματος του Αγίου  Νικολάου στην γη της Απουλίας».

Στα πλαίσια των συναντήσεων υπεγράφη μνημόνιο συνεργασίας και συναντίληψης μεταξύ του Επιμελητηρίου Αιτωλοακαρνανίας, της Ένωσης Δήμων Ελληνόφωνων χωριών της Κάτω Ιταλίας, του Πολιτιστικού Συλλόγου προστασίας της γκρεκάνικης διαλέκτου “Nuova Koene” και του Διεθνούς Οργανισμού “San Nicolas route – la via Nicolaiana” στα πλαίσια ανάδειξης της κοινής πολιτιστικής βυζαντινής μας κληρονομιάς και της ανάπτυξης καινοτόμων διεθνών πιστοποιημένων πολιτιστικών τουριστικών διαδρομών.

Παράλληλα υπήρξε επίσκεψη και περιήγηση από τους αρχαιολόγους Τζιοβάνα Μουσκατέλο, Κάρμινε Μιτέλλο και Μπάσελ Σάι, μέλη της επιστημονικής επιτροπής του φορέα σε μοναστήρια και σε βυζαντινά μνημεία, απόδειξη της κοινής μας κουλτούρας στο πέρασμα των αιώνων.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας συμμετείχαμε στην εκδήλωση “IL SALENTO BYZANTINO” που διοργανώθηκε από τoν Πολιτιστικό Σύλλογο “Nuova Koene” σε συνεργασία με το μουσικό σχήμα «Armonia Greca» του Φιλοκαλλιτεχνικού Συλλόγου Μεσολογγίου.

Την επομένη ήμερα με την στήριξη του Λευτέρη Δακαλάκη, σκηνοθέτη της ΕΡΤ, πραγματοποιήθηκε ρεπορτάζ σε ζωντανή σύνδεση στην εκπομπή “Επιλογές” σε συνεργασία του Επιμελητηρίου Αιτωλοακαρνανίας με την ΕΡΤ.

Οι διήμερες εκδηλώσεις και δράσεις αποτελούν μέρος του σχεδιασμού και της υποστήριξης της πολιτιστικής διαδρομής “NikolaosRoute – The Via Nicolaiana European Route Άγιος Νικόλαος του Μύρων” στα πλαίσια της πιστοποίησης στο πρόγραμμα των πολιτιστικών διαδρομών του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Μέλη του Διεθνή φορέα υπενθυμίζουμε ότι είναι ήδη ο Δήμος Ι.Π. Μεσολογγίου και ο Δήμος Ναυπακτίας.

Μνημόνιο συνεργασίας και συναντίληψης με το Επιμελητήριο Αιτωλοακαρνανίας και τον Διεθνή Ευρωπαϊκού Οργανισμού « NikolaosRoute – La Via Nicolaiana® Ευρωπαϊκή Διαδρομή Άγιος Νικόλαος των Μύρων» υπέγραψαν:

• Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος
• Οι Δήμοι Αγρινίου και Θέρμου
• Τα Επιμελητήρια Δυρραχείου και Αχαΐας
• Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος
• Το Κέντρο Λόγου και Τέχνης ΔΙΕΞΟΔΟΣ – Ιστορικό Μουσείο

ü  Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πανηγυριστών “ο Άη Συμιός”

• Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Άγιος Νικόλαος Κρεμαστός
• Η Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία “Δρω“
• Ο Ορειβατικός Σύλλογος Μεσολογγίου
• Ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγρίνιου
• Ο Ποδηλατικός Σύλλογος Θέρμου ΛΕΜΑΘ.
• Το Περιφερειακό Τμήμα Αγρινίου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού
• Το Κέντρο Εικαστικής Παρέμβασης “ΙΘΑΚΕΣ”
• Οι Επιχειρήσεις “VELOCITYBIKES” & “ESCAPE”
• Η Αχελώος T.V.,

δημιουργώντας μια πρώτη μεγάλη ομάδα δικτύωσης που θα δουλέψει τα επόμενα χρόνια έτσι ώστε η περιπατητική, ποδηλατική πολιτιστική διαδρομή «NikolaosRoute – La Via Nicolaiana® Ευρωπαϊκή Διαδρομή Άγιος Νικόλαος των Μύρων» να λάβει σάρκα και οστά εμπλέκοντας σχεδόν το σύνολο του νομού, δημιουργώντας το πρώτο πιστοποιημένο σε διεθνές επίπεδο πολιτιστικό, τουριστικό εργαλείο εναλλακτικού τουρισμού στην Ελλάδα.

 

Στρώθηκαν από το Δήμο Δωρίδος χθες με καινούργια πίσσα τα γήπεδα μπάσκετ και βόλεϊ στο χώρο του Γυμνασίου και Λυκείου Ευπαλίου.

Στο σχόλιό του ο πρόεδρος της κοινότητας Κώστας Τσιούστας, αναφέρει:

“Ένας χώρος του σχολείου αλλά και της νεολαίας του χωριού μας. Ήταν ένα δίκαιο αίτημα όλων μας αλλά κυρίως της νεολαίας μας μία και ο τάπητας των γηπέδων ήταν φθαρμένος από τη χρήση και από το χρόνο σε σημείο που ήταν σχεδόν ακατάλληλα. Πολύ σύντομα θα αλλάξουν και οι μπασκέτες θα τοποθετηθεί καινούργιο δίχτυ στο βόλεϊ όπως και η διαγράμμιση και το βάψιμο και στα δύο γήπεδα. Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους βοήθησαν επιτέλους να γίνει αυτό το έργο.κυρίως όμως θέλω να ευχαριστήσω τον αντιδήμαρχο Ευπαλίου κύριο Ιωάννη Φλέγγα για το ενδιαφέρον του και το συντονισμό του έργου.Ο Δήμος Δωρίδας αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι είναι δίπλα στη νεολαία μας δίπλα στον πολίτη και παρόλο τις αντιξοότητες και τις συγκυρίες που προσπαθεί πάντα για το καλύτερο.Αξίζει να επισημάνω επίσης ότι ξεκίνησαν οι εργασίες και στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού σχολείου Ευπαλίου όπου μέχρι να ανοίξουν οι πύλες του για τους μαθητές της καινούργιας χρονιάς θα είναι έτοιμος και αυτός”.

Όπως κάθε καλοκαιρινή περίοδο οι ανάγκες σε εθελοντικά προσφερόμενο αίμα αυξάνονται καθώς οι μονάδες στα Νοσοκομεία και τις Μονάδες Υγείας δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες των πολιτών που χρήζουν μεταγγίσεων (θαλασσαιμικοί, νεφροπαθείς, καρκινοπαθείς, χειρουργεία, τροχαία ατυχήματα κ.α.)

Ειδικά μετά από μία πρωτόγνωρη υγειονομική κατάσταση όπως είναι η επιδημία του covid-19 τα αποθέματα έχουν μειωθεί σημαντικά παρά τις εθελοντικές αιμοδοσίες που διοργανώνονταν από τους Συλλόγους Εθελοντών Αιμοδοτών σε συνεργασία με φορείς.

Οι αιμοληψίες που πραγματοποιούνται τηρούν όλα τα μέτρα προστασίας και υγιεινής, με την συμμετοχή εξειδικευμένων επιστημόνων, σε ασφαλές περιβάλλον.

Η εθελοντική προσφορά αίματος, ως έκφραση αλληλεγγύης και αγάπης στον άνθρωπο, ως συμμετοχή και συμπαράσταση στην ανθρώπινη ανάγκη χωρίς διακρίσεις και αναστολές, συμπυκνώνει το βαθύτερο νόημα της αιμοδοσίας.

Καλούμε τους πολίτες να προσφέρουν αίμα είτε σε αιμοληψίες που διοργανώνουν Σύλλογοι Εθελοντών Αιμοδοτών και Φορείς είτε προσερχόμενοι στα τμήματα Αιμοδοσίας των Νοσοκομείων

Τηλέφωνο επικοινωνίας Προέδρου, κου Αντώνη Χαροκόπου: 6936577966

 

Στην υπογραφή της σύμβασης του έργου «Συντήρηση της 48^ης Επαρχιακής Οδού: Αστακός – Μύτικας, της 32^ης Επαρχιακής Οδού: Βόνιτσα – Πάλαιρος – Μύτικας και της 31^ης Επαρχιακής Οδού: Αστακός – Βασιλόπουλο – Βέλλα», συνολικού προϋπολογισμού 4.000.000 ευρώ, που χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, προχώρησαν σήμερα, Πέμπτη 6 Αυγούστου 2020, ο Περιφερειάρχης, Νεκτάριος Φαρμάκης και ο ανάδοχος του έργου.

Το έργο αφορά τη συντήρηση και βελτίωση των αναφερόμενων τριών Επαρχιακών Οδών της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας (48^η, 32^η και 31^η)  και μεταξύ άλλων προβλέπεται, ο καθαρισμός τάφρων και επένδυση με σκυρόδεμα σε μήκος όπου απαιτείται, η κατασκευή νέου ασφαλτοτάπητα σε μήκος 20 χλμ περίπου, η οριζόντια και κατακόρυφη σήμανση και τοποθέτηση στηθαίων ασφαλείας, κ.ά. Επίσης και στους τρεις οδικούς άξονες θα γίνουν ομοειδείς εργασίες και μικρές τεχνικές παρεμβάσεις, όπου κριθεί απαραίτητο.

«Προχωρούμε σταθερά στην υλοποίηση του προγράμματος συντήρησης των επαρχιακών οδών του τόπου μας, με στόχο πολύ γρήγορα να έχουμε ένα οδικό δίκτυο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών, αλλά και των διερχομένων» επεσήμανε ο κ. Φαρμάκης, μετά την υπογραφή της σύμβασης του έργου.

Κατά τόν Ἑσπερινό τῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος χοροστάτησε στόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.

Τήν ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς ὁ Σεβασμιώτατος λειτούργησε στήν Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Βομβοκοῦς, μέ τούς Ἱερεῖς π. Θεμιστοκλῆ Τσιτσιρίκη καί π. Κωνσταντῖνο Βακάλογλου καί τόν Διάκονο π. Ἀντώνιο Ἀντωνιάδη.

Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνέλυσε ὡς ἐπίκαιρο τό χωρίο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «ἡμεῖς δὲ πάντες ἀνακεκαλυμμένῳ προσώπῳ τὴν δόξαν Κυρίου κατοπτριζόμενοι τὴν αὐτὴν εὶκόνα μεταμορφούμεθα ἀπό δόξης εἰς δόξαν, καθάπερ ἀπό Κυρίου Πνεύματος» (Β΄ Κορ. γ΄, 18).

Εἶπε ὅτι τό χωρίο αὐτό καί τά προηγούμενα ἀναφέρονται στόν Μωϋσῆ πού ἔβλεπε στό Ὄρος Σινά τόν ἄσαρκο Λόγο χωρίς κάλυμμα τοῦ προσώπου του, ὅμως ἔβαλε τό κάλυμμα στό πρόσωπό του, ὅταν κατέβηκε ἀπό τό Σινά, κατά παράκληση τῶν Ἑβραίων, ἐπειδή δέν μποροῦσαν νά δοῦν τήν δόξα τοῦ προσώπου του.

Ὅμως, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἑρμηνεύει ὅτι ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί μέ τό βάπτισμα καί τήν ἐκκλησιαστική ζωή, ὡς θεούμενοι, βλέπουμε μέ ἀκάλυπτο τρόπο τήν δόξα τοῦ Θεοῦ, διά τῆς καρδίας ἡ ὁποία εἶναι τό ἔσοπτρον, ὅπου ἀντανακλᾶ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου καί ἔτσι μεταμορφωνόμαστε ἀπό δόξης σέ δόξα, ἀπό τήν ἔλλαμψη, προχωροῦμε στήν θέα τοῦ Φωτός καί τήν διαρκῆ θέα, γιά ἕνα χρονικό διάστημα, μέ τήν ἐνέργεια τοῦ Κυρίου Πνεύματος.

Αὐτό ἑρμηνεύει ὅλη τήν ἡσυχαστική καί θεοπτική ζωή. Ὅταν ἀποβάλλεται τό κάλυμμα τῶν παθῶν ἀπό τήν καρδιά, τότε ἡ καρδιά γίνεται ἔσοπτρον καθαρόν, καί διά τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ μεταμορφώνεται ὁ ἄνθρωπος καί μέ ἀκάλυπτο πρόσωπο βλέπει τόν Κύριο τῆς δόξης.

Γι’ αὐτό πρέπει νά καθαρίζεται ἡ καρδιά μέ τήν ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιά νά δῆ ὁ ἄνθρωπος μέ ἀκάλυπτο πρόσωπο τήν δόξα τοῦ Θεοῦ.

Καί κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος ὅτι στήν Ἐκκλησία μιλᾶμε γιά μεγάλα καί ὑψηλά, γιά κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό ἐν τῷ φωτί, γιά ἀκάλυπτη καρδιά ἀπό τά πάθη, γιά ἔσοπτρον καθαρό, γιά κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση καί δυστυχῶς σήμερα ἡ ὅλη συζήτηση περιστρέφεται στό κατά πόσο θά λάβουμε καί σέ ποιό βαθμό προφυλάξεις καί γιά τό κάλυμμα τοῦ ἐξωτερικοῦ προσώπου καί δίνουμε σέ αὐτό «θεολογία» ἤ παραθεολογία.

Ἡ ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ, κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος, κτυπᾶ τίς ὑψηλές νότες, τήν θέωση καί δέν προσφέρεται γιά ἠθικολογίες καί κοινωνιολογίες. Πρέπει νά φθάσουμε νά ὁμιλήσουμε γιά τόν Θεό τοῦ Φωτός μέ ἀκάλυπτη καρδιά ἀπό τά πάθη, μέ καθαρό ἔσοπτρο-νοῦ πού νά ἀκτινοβολῆ ἔσωθεν τήν δόξα τοῦ Θεοῦ.

Στήν ἀπόλυση τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος εὐλόγησε τόν νέο καρπό τῆς ἀμπέλου καί εὐχήθηκε δεόντως στούς προσκυνητές, πού ἐκκλησιάσθηκαν μέ ὅλα τά ἀπαραίτητα ὑγειονομικά μέτρα τῶν ἡμερῶν.

Μετά τό πέρας τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος συζήτησε μέ τήν ἡγουμένη Εἰρήνη μοναχή καί μέ τίς μοναχές διάφορα ἐπίκαιρα ἐκκλησιαστικά θέματα.

Μπορεῖτε νά δεῖτε φωτογραφίες ΕΔΩ

Ἀπό τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Παρακολουθῶ αὐτές τίς ἡμέρες μέ ὀδύνη τήν φοβερή ἔκρηξη στήν Βηρυττό μέ τόσους θανάτους, τραυματίες καί μέ καταστροφή μεγάλου μέρους τῆς πόλεως καί πολλῶν Ναῶν, Νοσοκομείων καί σπιτιῶν. Αὐτό τό γεγονός ὑπενθύμισε σέ πολλούς τό παλαιότερο γεγονός, ἤτοι τῆς ἀτομικῆς βόμβας στήν Χιροσίμα καί τό Ναγκασάκι, μέ τίς τρομακτικές ἐπιπτώσεις στούς ἀνθρώπους καί τό περιβάλλον.

Καί τά δύο αὐτά γεγονότα ἔγιναν αὐτές τίς ἡμέρες πού ἑορτάζουμε πανηγυρικά τήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ, πού τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἔλλαμψε ὅπως ὁ ἥλιος καί τά ἱμάτιά Του ἔγιναν λευκά ὅπως τό φῶς.

Τί μεγάλη διαφορά μεταξύ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ καί τῶν φοβερῶν ἐκρήξεων! Τό ἄκτιστο Φῶς τοῦ Χριστοῦ στό Ὄρος Θαβώρ εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἡ ἔκρηξη αὐτή εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ σκότους. Αὐτή ἡ διαφορά δείχνει τήν ἀντιφατικότητα τῆς ἐποχῆς μας. Ἄλλοι δοξάζουν τό ἄκτιστο Φῶς καί ἄλλοι σκορποῦν τό σκοτάδι τοῦ τρόμου.

Ἀγάπησα τόν Λίβανο καί τήν Βηρυττό, ἀπό τότε πού τήν διετία 1988-1990 ἔμεινα πολύ στόν Λίβανο καί τήν Βηρυττό διδάσκοντας στήν Μπελεμέντειο Θεολογική Σχολή καί στήν συνέχεια τόν ἐπισκεπτόμουν κατά χρονικά διαστήματα, καί συνδέομαι στενά μέ πολλούς Ρωμηούς πού παραμένουν στήν περιοχή αὐτή.

Δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι οἱ ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες-Ρωμηοί ἔχουμε πολλούς δεσμούς μέ τούς ἀραβόφωνους Ρωμηούς τοῦ Λιβάνου.

Ὁ Λίβανος εἶναι ἡ ἀρχαία Φοινίκη, πού ὑποτάχθηκε διαδοχικά στούς Ἀσσυρίους, τούς Βαβυλωνίους, τούς Πέρσες, στήν συνέχεια κυριεύθηκε ἀπό τόν Μέγα Ἀλέξανδρο, πέρασε στούς Σελευκίδες, τούς Πτολεμαίους καί μετά πέρασε στήν Ρωμαϊκή κυριαρχία.

Ὑπῆρξε τμῆμα τῆς Ἀνατολικῆς Χριστιανικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, τόν 7ο αἰώνα μ.Χ. ἔφθασαν στήν περιοχή διάφορα ἀραβικά φύλα, τόν 11ο αἰώνα μ.Χ. ἔγινε τμῆμα τῶν Κρατῶν τῶν Σταυροφόρων καί ὅταν ἔφυγαν οἱ Σταυροφόροι ἔγινε τμῆμα τοῦ Κράτους τῶν Αἰγυπτίων καί τῆς Συρίας. Μεταξύ τοῦ 15ου-18ου αἰῶνος ἔγινε τμῆμα τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας.

Μετά τόν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τό 1920, ἡ διοίκηση τοῦ Λιβάνου τέθηκε ἀπό τήν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ὑπό τήν κηδεμονία τῶν Γάλλων, καί τό 1926 ἔγινε Δημοκρατία καί λίγα χρόνια μετά ἀναγνωρίσθηκε ἡ ἀνεξαρτησία του. Μέ τήν Γαλλοβρεττανική συμφωνία στίς 23-12-1945 ἀποφασίσθηκε ἡ ἐκκένωση τῶν γαλλικῶν καί βρεττανικῶν στρατευμάτων. Ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 1975 μέχρι τό 1990, πού ἐπικρατοῦσε ἐμπόλεμη κατάσταση μέ ἐξάρσεις καί ὑφέσεις, ἔχασαν τήν ζωή τους πάνω ἀπό 150.000 Λιβανέζοι καί τό 1/4 τῶν κατοίκων ἐκπατρίσθηκαν.

Φαίνεται καθαρά ὅτι οἱ ἱστορικές περιπέτειες τοῦ Λιβάνου ὁμοιάζουν πολύ μέ τίς δικές μας περιπέτειες. Ἔχουμε πολλές κοινές ἱστορικές διαδρομές. Οἱ Λιβανέζοι, κυρίως οἱ Ρωμηοί εἶναι ἕνας πονεμένος λαός.

Ἡ Βηρυττός, ἡ πρωτεύουσα τοῦ Λιβάνου, εἶναι μιά πανέμορφη πόλη, πού ἔχει χαρακτηρισθῆ ἡ «Ἐλβετία τῆς Ἐγγύς Ἀνατολῆς», τό «μικρό Παρίσι» ἤ τό «Παρίσι τῆς Ἀνατολῆς» καί προκαλεῖ τόν θαυμασμό σέ ὅσους τήν ἐπισκέπτονται.

Γιά πρώτη φορά πῆγα στήν Βηρυττό τήν 28η Φεβρουαρίου 1988, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Καίτοι ἦταν περίοδος ἐμφυλίου πολέμου, καί μάλιστα πρός τό τέλος του καί πολλά σπίτια ἦταν βομβαρδισμένα καί τά ξενοδοχεῖα κατεστραμμένα, ἡ πόλη στεκόταν σάν μιά ἀρχόντισσα καί θύμιζε τό ἔνδοξο παρελθόν της.

Ἡ Βηρυττός εἶναι ἀρχαία πόλη, ἡ λέξη αὐτή εἶναι χαναανιτική καί σημαίνει πηγάδι. Ἀναφέρεται στά αἰγυπτιακά ἀρχεῖα τῆς 2ας π.Χ. χιλιετίας. Στήν Ρωμαϊκή περίοδο ἔγινε γνωστή ὡς ρωμαϊκή ἀποικία. Ὁ Χριστιανισμός διαδόθηκε ἀπό τούς ἀποστολικούς χρόνους καί ἦταν ἕδρα ἐπισκοπῆς, πού ὑπαγόταν στόν Μητροπολίτη Τύρου καί Φοινίκης.

Εἶναι γνωστή στόν Ἑλληνορωμαϊκό κόσμο γιά τήν περίφημη Νομική Σχολή καί μάλιστα ὁ Τριβωνιανός, ὁ νομικός σύμβουλος τοῦ Αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ ἦταν καθηγητής αὐτῆς τῆς Σχολῆς.

Στήν Βηρυττό δραστηριοποιήθηκαν διάφοροι ἑτερόδοξοι Ἱεραπόστολοι καί ἐργάσθηκαν πολύ δυνατά στήν παιδεία, ἱδρύοντας Σχολές καί Πανεπιστήμια.

Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί τοῦ Λιβάνου καυχῶνται γιατί εἶναι Ρωμηοί. Ὡς πατρίδα τους αἰσθάνονται τήν Χριστιανική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορίας, ἀκολουθοῦν ὅλες τίς ἐκκλησιαστικές παραδόσεις, καί στούς Ναούς τους ὁ ἕνας ἀπό τούς δύο χορούς τῶν ἱεροψαλτῶν ψάλλει στήν ἑλληνική γλώσσα, καίτοι οἱ περισσότεροι ἀπό τό ἐκκλησίασμα δέν γνωρίζουν ἑλληνικά. Τό κάνουν αὐτό γιά νά δείξουν τήν καταγωγή τους ὅτι εἶναι γηγενεῖς κάτοικοι τῆς περιοχῆς καί ὑπήγοντο στήν Ρωμανία-Βυζάντιο.

Ὁ Ὀρθόδοξος Μητροπολίτης Βηρυττοῦ Ἠλίας σπούδασε στήν Ἀθήνα Θεολογία καί πολλά χρόνια ἐπιτελεῖ ἕνα σημαντικό ποιμαντικό ἔργο, μέ Ναούς, Σχολεῖα, Νοσοκομεῖο, τό ὁποῖο εἶναι τό καλύτερο τῆς πόλεως. Δυστυχῶς, ὅπως μοῦ εἶπε τηλεφωνικῶς πρώην φοιτητής μου καί τώρα καθηγητής, τά περισσότερα καταστράφηκαν ἀπό τήν φοβερή ἔκρηξη τῆς προηγούμενης Τρίτης.

Ἡ Βηρυττός, ὅπως καί ὅλος ὁ Λίβανος βασανίσθηκε ἀπό τόν πολυετῆ ἐμφύλιο πόλεμο (1975-1990), τόν ὁποῖο καί ἐγώ ἔζησα ἀπό κοντά καί γνώρισα τίς συνέπειές του, ἀλλά καί ἀπό συνεχεῖς ταραχές.

Αὐτές τίς τραγικές ἡμέρες ἡ ψυχή μου, ὁ νοῦς μου καί ἡ καρδιά μου εἶναι ἐκεῖ στόν πονεμένο λαό τοῦ Λιβάνου καί τήν πληγωμένη Βηρυττό. Προσεύχομαι γιά τόν Πατριάρχη Ἀντιοχείας Ἰωάννη, τόν Μητροπολίτη Βηρυττοῦ Ἠλία, τόν Κοσμήτορα τῆς Μπελεμεντείου Θεολογικῆς Σχολῆς «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός» π. Πορφύριο, τούς πρώην φοιτητές μου πού τώρα διαπρέπουν ὡς Μητροπολίτες, Ἐπίσκοποι, Καθηγητές καί Κληρικοί στόν Λίβανο, τούς ἁπλούς Ρωμηούς πού γνώρισα καί συνδέθηκα μέ αἰσθήματα ἀγάπης. Προσεύχομαι στόν Θεό, νά ἁπαλύνη τόν πόνο τους καί νά φωτίση τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς νά τούς συνδράμουν ἀποτελεσματικά.

Ἡ προσευχή μας νά εἶναι μαζί τους, γιατί εἶναι ἀδέλφια μας Ρωμηοί καί γενικά ἄνθρωποι πού πονοῦν καί ὑποφέρουν

 

του Jean-Michel Guenassia

μετάφραση: Φωτεινή Βλαχοπούλου

εκδόσεις Πόλις

Το κείμενο του οπισθοφύλλου:

Το 1959 ο Μισέλ Μαρινί είναι δώδεκα ετών. Είναι η εποχή του ροκ-εν-ρολ και του Πολέμου της Αλγερίας. Ο ίδιος είναι ερασιτέχνης φωτογράφος, μανιώδης αναγνώστης και θαμώνας τού «Balto», ενός μπιστρό στη λεωφόρο Ντανφέρ-Ροσρώ, όπου συναντιέται με τους φίλους του για να παίξουν ποδοσφαιράκι. Στην πίσω αίθουσα του μπιστρό θα γνωρίσει τον Ίγκορ, τον Λεονίντ, τον Σάσα, τον Ίμρε και την υπόλοιπη παρέα, πολιτικούς πρόσφυγες από τις κομμουνιστικές χώρες. Οι άνθρωποι αυτοί εγκατέλειψαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τις οικογένειές τους, πρόδωσαν τα ιδανικά και τα πιστεύω τους. Συναντήθηκαν στο Παρίσι, στη Λέσχη σκακιστών που φιλοξενεί η πίσω αίθουσα του «Balto», όπου συχνάζουν επίσης ο Ζοσέφ Κεσέλ και ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Επιπλέον, τους δένει ένα φοβερό μυστικό, που ο Μισέλ τελικά θα το ανακαλύψει. Η γνωριμία με τα μέλη της Λέσχης θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του αγοριού. Γιατί είναι όλοι τους αθεράπευτα αισιόδοξοι.

Πορτρέτο μιας γενιάς, λεπτομερής αναπαράσταση μιας εποχής, γλυκόπικρο χρονικό μιας εφηβείας: ο Jean-Michel Guenassia γράφει ένα μυθιστόρημα που εντυπωσιάζει τόσο με την ευρύτητα του θέματος που πραγματεύεται όσο και με την αυθεντικότητα που αναδίδεται από τις σελίδες του.